مقالات

سازمان چیست

 ۱۳۹۹/۰۳/۰۱
تعریف مدیریت در نگاه کلی
قطعا هر سازمانی برای میسر شدن اهداف و مقاصد خود و جهت دادن به فعالیت های کارکنان و در راستای هدف هایش به سرپرستی، نظارت، هماهنگی و هدایت نیاز دارد. مجموعه وظایفی که رفتار و فعالیت سازمان را در مسیر هدف تنظیم، تصحیح، تقویت و راهنمایی می کند، مدیریت نامیده می شود. همه سازمان های رسمی برای برقرار ماندن فعالیت های خود به مدیریت نیاز دارند. عدم وجود مدیریت در مجموعه موجب ناهماهنگی شده لذا برای استمرار و تداوم فعالیت ها، سازمان به مدیریت نیاز دارند. فقدان مدیریت موجب ناهماهنگی، انحراف از هدف، اتلاف وقت و انرژی می شود و سازمان ها را به نابسامانی و از هم گسیختگی می کشاند.
 
 
 
سازمان چیست؟
جوامع امروزی را دنیای سازمانی می نامند، زیرا در این دنیا و جوامع، انسان ها هر جایی که زندگی می کنند و هر کاری که انجام می دهند، با سازمان های گوناگون در ارتباط اند و سازمان ها بخشی از زندگی روزمره همه مردم را تشکیل می دهند.
 
 
 
1-همه ی افراد ، معمولاً در بیمارستان متولد می شود (یک سازمان)
2-در مدرسه ای درس می خواند (یک سازمان)
3-بعد از فارغ التحصیل از دبیرستان به دانشگاه (یک سازمان) راه می یابد.
4- به کار مشغول می شود و در سازمانی استخدام می شود.
5- ازدواج می کند و ازدواجش در دفترخانه اسناد رسمی(سازمان) ثبت می شود.
6- در طول زندگی خود با سازمان های مختلف برخورد دارد.
7- در نهایت هنگام مرگ سازمان هایی برای اجرای تشریفات و ثبت اطلاعات ضروری اقدام خواهند کرد.
 
 
 
انواع سازمان و مدیریت:
سازمان ها اعم از رسمی و غیررسمی، کوچک و بزرگ و دارای عوامل مشترکی به شرح زیر هستند :
الف- هدف یا مقصد :  مهم ترین عامل برای تشکیل هر سازمانی اهداف آن سازمان است. بدون آن هیچ سازمانی دلیل بر وجود خود نمی یابد. هدف از نظر شکلی و ماهوی، متفاوت است. پیروزی در بازی های قهرمانی، تولید یک محصول جدید، اجرای یک خدمت و …
 
ب- برنامه ریزی : سازمان ها برای نیل به اهداف خود برنامه هایی را تنظیم می کنند، آنها بدون برنامه نمی توانند فعالیت مؤثری داشته باشند.
 
ج-منابع مشخص : سازمان ها برای نیل به اهداف و اجرای برنامه هایشان باید منابعی را بدست آورند و آنها را به فعالیت های مورد نظر اختصاص دهند.
 
د-مدیرت سازمان : سرانجام، سازمان ها برای نیل به اهداف، اجرای برنامه ها و تأمین منابع به مدیرانی نیاز دارد که آن را در این جهت هدایت کند.
 
 
 
تعریف سازمان:
سازمان عبارت است از گروهی متشکل از دو یا چند تن که در محیطی با ساختار منظم و از پیش تعیین شده برای نیل به اهداف گروهی با یکدیگر همکاری می کنند. در این تعریف توجه به دو مفهوم کلیدی اهمیت دارد : ساختار منظم و از پیش تعیین شده و اهداف گروهی. شما می توانید برای دانستن اصول راه اندازی کسب و کار مقاله ی جامعی که در این زمینه منتشر شده را مطالعه کنید.
 
 
 
انواع سبک مدیریت
انواع سازمان:
 
 
1-سازمان های انتفاعی و غیر انتفاعی
-سازمان های انتفاعی سازمان هایی می باشند که از سوی صاحبان خود برای کسب سود ایجاد شده اند. این سازمان ممکن است یک مالک و یا چندین هزار سهامدار باشند. اکثر مؤسسات تجاری جزء این دسته از سازمان محسوب می شوند.
-سازمان های غیر انتفاعی معمولاً به جای کسب سود، با اهداف فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و مذهبی تشکیل می شوند. مانند اتحادیه های کارگری، انجمن های مذهبی، مؤسسه های خیریه.
 
2-سازمان های تولیدی و خدماتی
سازمان های تولیدی از مواد خام یا اولیه برای تولید کالاها استفاده می کنند، مانند کارخانه های تولید کفش، تلویزیون، لاستیک و کاغذ. این کالاها معمولاً محسوس و ملموس هستند و مشتری می تواند آن ها را به راحتی ارزیابی کند. اما سازمان های خدماتی، خدمات را ارائه می کنند. فعالیت هایی از قبیل امور مالی، مشاوره حقوقی، خدمات پزشکی و … این خدمات ملموس نیستند و از نظر فیزیکی نیز قابلیت اندازه گیری ندارند.
 
3-سازمان های دولتی و خصوصی
سازمان ها از نظر مالکیت نیز به دو دسته تقسیم می شوند. برخی از سازمان ها مانند ذوب آهن، راه آهن، مخابرات و … در کشور ما جزء سازمان های دولتی محسوب می شوند به دلیل اینکه دولت آن ها را کنترل می کنند و برخی سازمان های دیگر مانند شرکت های خصوصی به جای کنترل دولتی توسط افراد یا بخش غیر دولتی کنترل می شوند که به آن ها سازمان های خصوصی می گویند.
 
 
 
تعریف مدیریت
در تعریف مدیریت شاید اینطور می توان گفت مدیریت فرایند برنامه ریزی، سازماندهی، رهبری و کنترل کار اعضای سازمان و همه منابع سازمانی در دسترس را برای رسیدن به هدف های تعیین شده سازمانی به کار می برد. مدیریت «هنر انجام دادن کارها به وسیله دیگران» تعریف گردیده است. زیرا مدیران با اتخاذ تدابیری برای انجام کارها توسط دیگران، نه اجرای کلیه وظایف از طرف خودشان، به اهداف سازمان نایل می شوند.
 
 
 
انواع مدیران
فردی که مسئول انجام چهار فعالیت اصلی مدیریت: برنامه ریزی، سازماندهی، رهبری و کنترل باشد، مدیر نامیده می شود. با وجود این مدیران را می توان به دو گونه تقسیم کرد :
 
1-از نظر سطح سازمانی : مدیران عملیاتی، مدیران مبانی و مدیران عالی
 
2- از نظر فعالیت های سازمانی که مدیران مسئولیت اجرای آن را به عهده دارند: مدیران وظیفه ای(تخصصی)، مدیران عمومی
 
 
 
مدیران عملیاتی (خط اول)
مدیران در این سطح مستقیماً مسئول تولید کالاها و خدمات هستند. این مدیران را معمولاً رئیس قسمت، سرپرست، یا متصدی می نامند. آنان فقط کارکنان عملیاتی را هدایت می کنند و سرپرستی مدیران دیگری را بر عهده ندارند و بیشتر اوقات خود را با کارکنان عملیاتی صرف می کنند.
 
 
 
مدیران مبانی
مدیران مبانی بر مدیران عملیاتی سرپرستی دارند، به طور مستقیم به مدیریت رده بالا گزارش می دهند و پل ارتباطی بین مدیریت عالی و مدیریت عملیاتی سازمان هستند. آنان راهبردها و خط مشی های ارائه شده از سوی مدیران عالی را به هدف های ویژه و برنامه ها تبدیل می کنند و برای اجرا در اختیار مدیران عملیاتی قرار می دهند. این مدیران بیشتر وقت خود را صرف حضور در جلسه ها و تهیه گزارش ها می کنند.
 
 
 
مدیران عالی
این سطح از مدیریت معمولاً گروه کوچکی از مدیران را تشکیل می دهند که مسئول اداره کل سازمان هستند. آنان اهداف، خط مشی ها و راهبردها را تدوین و عکس العمل های سازمان را در برابر محیط معین می کنند. آنان معمولاً مدیرعامل، مدیر، رئیس و معاون می نامند. آنان بیشتر وقت خود را صرف مذاکره با مدیران عالی سایر سازمان ها و افراد خارج از سازمان می کنند.
 
 
 
انواع سبک مدیریت
 
 
مدیران وظیفه ای (تخصصی)
مدیران وظیفه ای (تخصصی) کارکنانی را با مهارت های ویژه در یک زمینه خاص مانند حسابداری، امور پرسنلی، پرداخت، بازاریابی و تولید سرپرستی می کنند. همه این وظایف برای موفقیت های سازمان ضروری است.
 
 
 
مدیران عمومی
مدیران عمومی مسئول کلیه وظایف و فعالیت های یک واحد یا یک سازمان هستند. چنین مدیری مسئول تمام فعالیت هایی است که در آن واحد انجام می شود مانند تولید، بازاریابی، امور مالی و … و معمولاً دو یا چند بخش را هماهنگ می کنند. در سازمان های بزرگ ممکن است چند مدیر عمومی در رأس قسمت های مستقل وجود داشته باشند.
 
 
برای نظر دادن ابتدا باید به سیستم وارد شوید. برای ورود به سیستم روی کلید زیر کلیک کنید.